مقاله

تومورهای استخوانی بدخیم

تومورهای بدخیم اولیه عضلانی استخوانی نسبتا نادرند و از بافت های همبندی و حمایتی ( سارکومها ) یا اجزای مغز استخوان ( میلومها ) منشاء می گیرند . تومورهای بدخیم اولیه عضلانی استخوانی عبارتند از استئوسارکوم ، کندروسارکوم، سارکوم یووینگ و فیبروسارکوم ، سارکوم های بافت نرم نیز شامل لیپوسارکوم ، فیبروسارکوم بافت نرم و رابدو میوسارکوم هستند . متاساتاز تومورهای استخوانی به ریه ها بسیار شایع است .

سارکوم استئوژنیک ( استئوسارکوم ) شایع ترین و کشنده ترین تومور بدخیم اولیه استخوان است . میزان مرگ و میر بالای این تومور از آن جهت است که در مراحل اولیه بیماری به ریه ها انتشار می یابد. سارکوم استئوژنیک بیشتر در مردان بین سنین 10تا25سال ( در استخوان هایی که رشد سریعی دارند ) ، در افراد سالمند مبتلا به بیماری پاژه و به دنبال تابش پرتوهای یونیزان دیده می شود و به صورت درد ، تورم ، محدودیت حرکتی و کاهش وزن ( به عنوان یافته شوم ) تظاهر پیدا می کند . توده استخوانی معمولا قابل لمس ، غیر متحرک ، و حساس است . گاهی گشاد می شود. ضایعه اولیه ممکن است هر استخوانی را گرفتار کند ولی قسمت تحتانی استخوان ران ، قسمت فوقانی درشت نی و قسمت فوقانی استخوان بازو بیشتر از سایر مناطق مبتلا می شوند .

تومورهای بدخیم غضروف هیالین ، کندورم سارکوم نامیده می شود . این تومورها ، از نظر شیوع دومین تومور بدخیم اولیه استخوان محسوب می شوند . کندروسارکوم ست ) و به صورت توده های بزرگ ، حجیم و با رشد لگن ، دنده ها ، استخوان ، ران و بازو ، مهره ها ، کتف و درشت نی ، متاستاز به ریه ها در کمتر از نیمی از مبتلایان اتفاق می افتد . اگر تومور از نظر پاتولوژی خوب تمایز یافته باشد ، با قطع اندام مبتلا یا برداشت وسیع تومور می توان طول عمر بیمار را افزایش داد . این تومورها ممکن است پس از درمان مجددا عود کنند .

تظاهرات بالینی :

بیماران مبتلا به تومورهای استخوانی ممکن است با شکایت های مختلفی مراجعه کنند . بیمار ممکن است بدون علامت باشد یا به علت درد ( خفیف یا مداوم و شدید ) ، ناتوانی و درجاتی از معلولیت ، و یا رشد واضح استخوانی مراجعه کند . کاهش وزن ، بی حالی و تب نیز ممکن است در بیماران دیده شود . گاهی تومور تنها پس از ایجاد شکستگی مرضی تشخیص داده می شود .

متستاز به مهره ها ممکن است به تدریج یا به طور ناگهانی باعث فشردگی و روی هم خوابیدن مهره ها شود . اختلالات عصبی ( درد پیش رونده ،ضعف ، اختلال در راه رفتن ، پارستزی ، فلج ، احتباس ادراری و بی اختیاری ادرار و مدفوع ) باید بلافاصله شناسایی شوند . و قبل از آسیب دایمی ستون فقرات ، با عمل لامینکتومی ، فشار از روی نخاع برداشته شود .

درمان طبی :

تومورهای اولیه استخوان

هدف از درمان تومور اولیه استخوان ، تخریب یا برداشتن کامل آن است . برای این منظور می توان از روش های جراحی ( مثل برداشتن موضعی تومور یا قطع اندام از محل استخوان یا ناحیه مفصلی ) ، پرتو درمانی ( در صورت حساسیت تومور به پرتوهای یونیزان ) یا شیمی درمانی ( قبل یا بعد از عمل به عنوان درمان کمکی برای از بین بردن متاستازهای میکروسکوپی ) استفاده کرد .

به منظور حفظ و نجات اندام ، ابتدا تومور و بافت های مجاور را بر می دارند و به جای آن ها از پروتزهای مرسوم یا بافت استخوانی از خود بیمار ( اتوگرافت ) یا جسد ( آلوگرافت ) استفاده می کنند یا برای بیمار عمل تعویض ( رزکسیون ) لازم است پیوند عروق خونی و بافت نرم صورت گیرد . عوارض احتمالی این اقدامات شامل عفونت ، شل شدگی یا جابه جایی پروتز ، شکستگی ، جوش نخوردن پیوند آلوگرافت ، نکروز پوست و بافت های نرم ، فیبروز مفصلی و عود تومور هستند .

عوارض احتمالی / مشکلات جانبی :

عوارض احتمالی عبارتند از :

·                   تاخیر در التیام زخم

·                   اختلالات تغذیه ای

·                   عفونت

 

اقدامات پرستاری :

مراقبت های پرستاری از بیماری که تحت عمل جراحی تومور استخوان قرار گرفته است از بسیاری جهات شبیه سایر جراحی های ارتوپدی است . بیمار باید از نظر علایم حیاتی و احتمال خونریزی و سایر عوارض از قبیل تومبوز ورید عمقی ، آمبولی ریوی ، عفونت ، جمع شدگی و آتروفی اندام ها به دقت بررسی شود . پرستار باید اندام مبتلا را از نظر وضعیت عصبی عروقی بررسی کند و برای کنترل تورم ، آن را بالاتر از سطح قلب قرار دهد .